Gel Anne Şiiri - Muhammet Mukan Ülkülü

Bir çikolatayı beş kişi paylaştığımız günlerin özlemine…

Çocukluk
Ben çocukken yaramaz bir çocuktum
Değil mi anne
Hep vazoları kırardım
Sen bana kızardın
Keşke kalbini hiç kırmasaydım
Kırdığım hep vazo olsaydı
Sen bana kızıp sonra
Haydi yemek vakti desen yine keşke
Biliyorum vazoyu birleştirmek zordu
Tamam kalbinide
Ama ben senden ibaretim anne
Kanatsız kuş ne yapar
Aslanı aslan yapan kürkü
Üşüyorum lüks kazakları değil
Senin süeterini istiyorum anne
Gel tamam
Üşemenin bir çaresi bulunur
Ben odun toplarım
Sen sobayı yakarsın
Bilirsin ben yakamam küller dökülür
Anne gel
Gelki gecem gündüz olsun
Bu hayat çeksin ellerini üstümden
Komşu anneler çoğaldı bana bağırıyor
Kendi oğluna bak diyen annem yok
Bir yarım bir yanım eksik
Gel anne ben sana yeni vazo alayım
Kalbim senin olsun
Bana sadece senin sevgin yeter