Peygamberlerimiz inde anası vardı
Ninnisini söyleyip beşik sallardı
Sevgi ateşiyle ruhu yanardı
Cennet bahçesidir ana yüreği
Bir zamanlar benimde bir anam vardı
Gece gündüz uyumaz bana bakardı
Kokusuna doyamadım melekler aldı
Cennet bahçesidir ana yüreği
Düşündükçe göz yaşlarım sel olur gider
Beşiğimi sallayanlar şimdi nerdeler?
Balonlar uçururdum çocukluğumda
Anamın kucağında emzik ağzımda
Gel anam gel babam gel çocukluğum
Nerde kaldı bu dünyadaki mutluluğum
Paspas olsam anamın ayağı altında
Sağ olsa da taşısam hep onu sırtımda.
Kayıt Tarihi : 27.3.2007 12:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Çutok](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/27/gel-anam-gel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!