Gel Ağlayalım Eylül Şiiri - Ayşe Uysal

yine geçtin ömrümden öyle salkım, öyle saçak

Bir güz bırakarak saçlarıma baştan aşağı ıpıslak

Savruldum yine o delişmen rüzgârında

Ellerimde şimdi bir eylül çırpınır hıçkırarak

Kavruk ve sarısın

Kalbimin hep en güzel ama en yanık yanısın

Gökler bile dayanamaz ki şu hale

Bulutlara bir dolup, gözlerimden bin boşalırsın

Beş harfsin iki hece,uzun soluklu bir bilmece

Yüreklerde ince ince,matem dokursun her gece

Anlatamam ızdırabım,hçkırıklarım anlatır

Matem dokunmuş yüreğimi,sevda acısı ağlatır

yorgun ve hazin sonun,sanki beni anlatır

Gel ağlayalım eylül,bulutlar bile kıskansın

Bu yüreği,böyle perişan edenler utansın...