Gel Şiiri - Ahmet Yıldırım

hangimiz liman,hangimiz gemi
sürüsünden kopmuş yavru balıklarmıyız ıssız ve derin sularda korunak arayan.
mum ve klaranlık kadar muhtacız bir birimize.
hem biz bizmiyiz
kocaman bir soru işareti ve bilmiyoruz
kısa ömürler biçilmiş bize
ki,doğmadan biz,dünyadan ağır yükler vurulmuş sırtımıza
o yüzden,ne giysek üzerimize,çırıl çıplak duruyor örtünemiyoruz
ama genede yaşamak gerek
bırakıp gitmişlersede bir yerlerde saklı duran umutlarımız var.
bizde hüzünler alıp dolaşabiliriz
ıslanıp yağmur,yağmur
bizim için açılan çiçek,bizim için dal veren meyva
bizim için aşk,bizim için doğmamış çocuk kadar güzel olabilir sevda
doğan güneşte bizimde hakkımız var
en az ötekiler kadar

gülüşlerimiz var
bir yerlere gizlenmiş arsız gülüşlerimiz
gece rüzgarına asabilir
güle güle esen rüzgarlar yaratabiliriz
acılarımızda var
anne kadar derin,dağlar kadar büyük
hem ne güzel acılarımızın olması
acı sevmek,çekmek,yaşamak
en güzeli belkide bu zavallılığımızla
acılarımıza acımak
küçücük iki yüreksek biz
ne kocaman şeyler sığdırmışız değilmi

susadım biliyormusun
tut ellerinden gel
bin yıllık şarap gibi
el ele içelim seni
sedir sokağa bakan
şu tahta iskemle üzerinde...