Gel Şiiri - Atilla Yaşrin

Senin için kurumuş göl kenarına salıncak yaptım,
Dağların başını da eğdim,
Gel artık.
Toprakta ayak kokunu bırakmadan gel,
Köpekler kokunu almasın.
Gecenin ayazında ısınacak mumumuz da var.
Gel dememi beklemeden gel.
Yansımanı izleyecek bir kova su buldum.
Koşarak değil,
Uçarak değil,
Doğarak gel.
Yiyecek bir de yumurtamız var,
Sarısını sen yersin,
Akını ben.
Susuz kalmazsın, ben nisan damlası içiyorum.
Işıksız da kalmayacağız, güney duvarımız çatlak.
Gasp edilen çocukluğunu da geri aldım,
Bir sürü uçurtman var artık.
Senin için özlemlerinin hepsini topladım,
Gel de al.
Senden çalınan her şeyi kapıma bırakmışlar,
Sen bana gelesin diye
Geliyorum de, sen bendesin