Gel! ela gözlerine kurban olduğum.
Gel! gönlüme yaren diye uğurunda solduğum.
Yeter ağlatma, sensizlikten kahrolmuş güzelliğimi.
Gel bir tanem; gel! matemiyle boğulduğum.
Yırtık Duygular / 4 Eylül 2002
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla