Gel Şiiri - Hüseyin Kotan

Sular gibi çağladın
Aşık gibi ağladın
Beyaz maşlah bağladın
Kollarını çözde gel

Beytullahı gördü gözün
Seçildi söylendi sözün
Nur’dan nur oldu yüzün
Gözlerini süz’de gel

Kâbe’den inci topla
Ravza’dan gülü kokla
Gönlün daima HAKK’la
Adım adım gez’de gel

Günah denizin aşasın
Safa-Merve koşasın
Umman olup taşasın
Zemzem gibi naz’da gel

Şeytanı zelil ettin
İmanı delil ettin
Tavaf’ı gelin ettin
İnci inci düz’de gel

Veda tavafın eyle
Lebbeyk nidasın söyle
Günler geçermiş böyle
Ayrılığı sez’de gel

Hac’da olan emandadır
Kulakları ezandadır
Kalbi güzel Yezdan’dadır
Habis ruhu ez’de gel

Bedrin aslanlarına bak
Uhud’da göz yaşın bırak
Nurdan Ravza’ya ak
Adım adım haz’da gel

Bardağını taşırmadan
Adımların şaşırmadan
Kalbe gölge düşürmeden
Hendek hendek kaz’da gel

Tevhid ile türlü şirkten
Namazla zalim kibirden
Oruçla melekleş yerden
Damla damla göz’de gel

Gönülden teslimiyet
Burcu burcu dol hikmet
Yağmur gibi gelsin rahmet
Dua dua söz’de gel

O secdeler ne secdedir
O heceler ne hecedir
O geceler ne gecedir
Destanını yaz’da gel

Geylâni’nin gözü kara
Veysel’in zülfünü tara
Yaramızı tabib sara
Alev alev köz’de gel

Üveysi Kâdiri yoruldu
Sanmaki sana darıldı
HAKK’ın ipine sarıldı
Eman…Eman tez’de gel