Gel (3) Şiiri - Nafize Akyuz Şimşek

Celallenme deli gönül derya olur gözün de sel
Cevr eyler canan cihana yarın sandığın olur el
Aç yelkeni ufuklara bağrında titresin bam tel
Al yüreğini eline muhabbetin diline gel

***
Gazel olunca yaprağın üryan kalır bütün dallar
Savrulur umut yellere naçar kalır cümle hallar
Bük şu gurbetin belini huzura erişsin kullar
Hasret otağını yak da mutluluğun seline gel

***
Ayrılığın badesini körpe çağında içenler
Bir yudum bir sevgi için kendi canından geçerler
Ektiğin aşk tohumunu taze filizken biçerler
Tut umudun ellerinden mürüvvetin yeline gel

***
Geçit vermez ulu dağlar bağlanıp kalınca yollar
İki yanına dökülür sevgiyle sarılan kollar
Depreşir gönülde keder vuslat çiçekleri sollar
Terk et diyarı gurbeti medeniyet eline gel

***
İyi kötüyle karıldı Dünya düzene darıldı
Elem keder bucağında Nazomun nevri kırıldı
Bu gün yarın elbet derken en güzel yıllar vuruldu
Güneşin terkine bin de mabedlerin iline gel...

Nafize
28 Temmuz 2019

Celallenme: Öfkelenmek, kızmak.
Cevr etmek: haksızlık etmek. üzmek. acı çektirmek.
Cihan: Dünya
Üryan: çıplak
Naçar: çaresiz
Otağ: büyük ve süslü, gösterişli çadır.
Bade: içki
körpe: taze
Mürüvvet: iyi ve mutlu günlerini görmek.
Depreşmek: nüksetmek, tekrarlamak.
Vuslat: Sevgiliye ulaşmak, kavuşmak.
Karılmak: karışma.
Nevr: yüz rengi, bet beniz,
Mabed: ibadet edilen yer. Tapınak:
“Bütün mabetler içinde güneşten ilk ışık alan camii. 2. Özel bir konuda, sevgi ve saygı ile bağlanmanın ortaya konulduğu yer: