Gel Şiiri - Aydın Baştan

gel canan denen ruhumun gülü
parlak gecelerden süzülüpte gel
gel sevgisi güzel nazlı sevgili
güllerin solmadan, bir gülüpte gel.

hicran zincirini kırda biçiver
hülya bahçesinde güller açıver
şu mahsun dünyama şefkat saçıver
sırma saçlarınla düzülüpte gel.

güzel bir pınardan su gibi akıp
şu garip dünyaya şöyle bir bakıp
coşkun sular gibi taşıp kabarıp
gönle inci gibi dizilipte gel.

cihan/istanbul 27/02/2003