Gel Şiiri - Fikret Kızılok

Gel zamanıdır haydi gel
Fırtınayı kandırdım
Şüphe düştü içine
Mehtap bulut üstünde
Hadi tutun korkmadan
Uzanıp da öyle gel...
Gel ki artık görsünler
Kolay mıdır beklemek
Böylesine yaşamak
Ben sana hasret kumsal
Sen bana dalga dalga
Kavuşup da öyle gel...
Yok artık kimsecikler
Ne güneş ne de gölge
AIçılıp perde perde
Soyunduk kendimize
Karanlıktan korkarım
Utanırım öyle gel...
Gel şarkılarım değişti
Ne lodos var ne de poyraz
Sakın gelme demeden
Çok yakın bir yerdeyim
Çakıl taşı sıcacık
Sarılıp da öyle gel
Yalandır yazdıkları
Ayrılık bir kelime
Seni benden koparan
Tek bir şeyim kalmadı
Ölesiye öyle gel...