Karanlığın gölgesi çöktü “omuzlarıma”,
Coşmuş sel gibi yüreğimi yatıştırmaya çalışıyorum.
Aşkın damla damla kan gibi! Akıyor yüreğime,
Dindirmeye çalışıyorum, olmuyor, olmuyor yapamıyorum.
Vay be! Bir unutabilsem...
Nerden bilirdim ki, seni unutamayacağımı,
Akşam güneşin batışını izlerken, sana benzeteceğimi,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta