Ey fâni sevgili!
Âşık usandırır derler fazla naz,
Ne olur sabrımı yıldırmadan gel;
Alırım derdinden gönlüm ile haz,
Hasretin çıldırtıp öldürmeden gel..
Su gibi akmakta zaman tutamam,
Bu deli gönlümü hiç avutamam
Senle geçen ânı duy unutamam,
Hayat anıları sildirmeden gel..
Toros'lara döndü saçımın akı,
Göz yaşlarım gibi akar ırmakı,
Turunç çiçekleri kokar imsâkı,
Kapım açık hâlâ çaldırmadan gel..
Böyle miydi acep sözde yazımız?
Dertli dertli çalar şimdi sazımız,
Herkese örnekti güyâ hazımız,
Elleri üstüme güldürmeden gel..
Kıskanırdım seni kendimden bile,
Söylesem Aşkımı sığmazdı dile,
Ayrılık acısı târifsiz çile,
Saçımı başımı yoldurmadan gel..
Ömür hebâ oldu sensiz geçerken,
Yerine koyacak kimse seçerken,
Görmeden yüzünü son kez göçerken,
Azrâil karşımda buldurmadan gel..
Sensiz doğan güneş benim neyime?
İsmini koymuşum her tür meyime,
Son bir söz istersen şudur beyime:
Cenâze namazım kıldırmadan gel..
Tarsusi beşerdir şaşar mı şaşar,
Bağrına taş basıp yaşar mı yaşar,
İhtimâl vermem de taşar mı taşar,
Gururum kalbimi çeldirmeden gel...
Kayıt Tarihi : 12.4.2017 16:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!