Gel Şiiri - Mehmet Ekici (taha)

“Gel” dedikçe gittin, şimdi nerdesin?
Çektiğim acıyı henüz bilen yok!
Yüzüm kapılarda eskise bile,
Hasretin, gözümü kör etmeden gel!

Geceler benimmiş kimin umrunda
Ölmüşüm, kalmışım bilsen n’olacak!
Ola ki aklına gelir yüreğim;
Ayrılık, gönlümü kor etmeden gel!

Beddua vermedim, ah dilemedim.
Sandım bütün kuşlar sana uçacak
Resimlerin bana ses vermese de
Özlemin, ruhumu hor etmeden gel!

Artık gelsen bile bir faydası yok
Bensiz geçen ömrün sonbaharında.
Gözünde büyürse yalnız yaşamak
Azrail, ölümü zor etmeden gel!

Hasretin, gözümü kör etmeden gel!
Ayrılık, gönlümü kor etmeden gel!
Özlemin, ruhumu hor etmeden gel!
Azrail, ölümü zor etmeden gel!

Temmuz 2003, Aksaray