Durma Gel Şiiri - Mustafa Kılıç

Eğer varsa kısmetinde payında
Balık yakalarsın Harşit çayında
Kışın olmaz ise bahar ayında,
İzin al, firar et, bırak durma gel

Bahar çiçekleri açtı her yerde
Memleket havası deva her derde,
Gurbette gözüne inmeden perde
İzin al, firar et, bırak durma gel

Çuha çiçekleri renk renk açanda
Göçler köyden yaylâlara göçende
Memleket hasreti varsa içinde
İzin al, firar et, bırak durma gel

Geçim için gittin İzmir'e Kars'a
Oraya yerleştin, aldın ev arsa,
Sıkmadı mı? seni İstanbul, Bursa
İzin al, firar et, bırak durma gel

Başkadır Harşit'in tepesi dağı
Çiçekle bezenir bahçesi, bağı
Yeter artık topla, tası tarağı
İzin al, firar et, bırak durma gel

Eğer kararsızsan, bir daha düşün,
Hasret gidersinler, çocuğun eşin
Yazın olmaz ise, mutlaka kışın
İzin al, firar et, bırak durma gel

Bu sene sen memlekete gelende
Fotoğraf makinen olsun elinde
Bol resim çek Yeniköy'de Belen'de
İzin al, firar et, bırak durma gel

Sofrada mis gibi lahana sarma
Yanında sıcacık turşu kavurma
Sen de katıl öyle uzakta durma
İzin al, firar et, bırak durma gel.

Mis gibi havası, buz gibi suyu
Yat yeşil çimene, istersen uyu
Kalmak ister isen, bir ömür boyu
İzin al, firar et, bırak durma gel

Bir bahanen olsun, mesela; düğün,
Seni özler burda dostun büyüğün,
Bayramdan bayrama bâri üç beş gün,
İzin al, firar et, bırak durma gel

Kışın kar yağarken dışarda hava
İyi gider hamsi ızgara, tava
Manzara mükemmel, mis gibi doğa
İzin al, firar et, bırak durma gel

Çalıştın, yoruldun ağrıdı başın
Seneden seneye, geçiyor yaşın
Sen bilirsin ama, yine bir düşün
İzin al, firar et, bırak durma gel

Mustafa anlatma dilin aşınır,
Bu bir sevda anlatılmaz yaşanır
Gelmezsen gözünden, yaşlar boşanır
İzin al, firar et, bırak durma gel