Gel I - Gelişin Şiiri - Fatih Erbaş

Kızıl ufukları dolaşıp bir sabah,
Çıkıp gelirsin aniden bir gün belki.
Ya da güneşi selamlayan bir kuşluk vakti,
Saçlarına sakladığın baharla beraber.

Sevilirken heybetli dağlar gibi mağrursun,
Sandım kar bulutları eteklerine eğildi.
İşte görüp göreceğim tüm güzellikler,
Bu manzaradan öte değildi.

Gelişin, ah o ne müthiş geliştir!
Hırçın dalgalar durulur utancından,
Üşüşür menekşeler, papatyalar, ıtırlar,
Basıp geçtiğin patikaların ucundan.

Öyle temiz, öyle tarifsiz, öyle berrak,
Öyle ki Venüs'ün koynuna sokulmuş gibi.
Ve güzel olan her şeye dair,
Bir şey sende vücut bulmuş gibi.

Ömrüm demlenmek üzere, hakkımdır diyeceğim,
Gel durup düşünmeden, kimselere sormadan.
Gel işte gök rengi nehirleri geçip,
Bir çeşme başında bile soluklanmadan.

21.10.2018