Yokluğunda çöker kara bulutlar
Üstüme
Ruhum yalnız
Ellerim kenetlenir gökyüzünde
Gel düşlerken buğulu gözlerimde
İliklerim donar sensizliği düşündüğüm an
Mutluluk sensiz unuttum inan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta