Gel..! Şiiri - Durmuş Güner

Olsun...! Yine de gel...!
Yine de gel gecem sabah olsun.
Odamı kara bir örtü kaplar gibi pervasızca,
gel de o karanlık aydınlık olsun.

Bir türkü tutturayım diyorum.
Şakaklarımdan sızan gizli bir ter gibi
titrek sesimle birleşen heyecanlı parmaklarımla
göstereyim geldiğini.

Dilime dolanan o amansız sözü de söylerim.
İçimde kalmaz hiç bir şey emin olabilirsin.
Ben geçerim şöyle karşına;
sen de beni bıktıran saçma sapan sorular sorabilirsin.

Ama gel..! İllaki gel..!
Bütün bunları yapmak için,
içinde kalan bütün sorularla birlikte,
bu aşık Durmuş'un kalbindeki boşluğu doldurmaya...