Gedzilla Destanı Şiiri - Ulaş Başar Gezgin

Yeni pazarlar ararken sermaye düzeni,
Yeni adalar, yeni ülkeler keşfetti.
Bu durum, yanardağına çekilmiş GEdzilla’yı
Çağdaş zamanlara armağan etti.

Gorilladan Godzilla oluyorsa,
Gerilladan GEdzilla oluyordu.
Titanik’i batıran da oydu,
Yerlilerin binişine izin verilmediğinden.

Bir elinde Titanik, bir elinde Atlantik,
Sermayenin kalbini söküp alacaktı.
Sermayenin beynini, sermayenin ciğerini,
Geleceğin müzelerine bağışlayacaktı.

Yenilmez GEdzilla kurtardı bizi.
Yakıp yıktı önce bankaları.
Ezdi geçti alışveriş merkezlerini.
Sigortacılar, korkuyla kaçıştı.

Tüm yalıları okul yaptı,
Malikaneleri, ağa-paşa yurtlarını.
Eğitim çok önemli, kurmak için geleceğin insanını;
Parasız okuyacak, ülkemizin çocukları.

Devlet kurumlarına dokunmadı GEdzilla:
Sönümleneceği güne dek gereklidir devlet.
Kimin devletidir önemli olan.
Emeğe açtı kapılarını GEdzilla.

GEdzilla, gerillanın büyüğü ama
Saklanmasına gerek yok sokaklarda.
Her bir emekçiden bir parça var onda.
Ezene korku salar, adalet olur yoksula.

Hey yüce GEdzilla sen ne yiğitsin,
Emekçilerin yiğitliğinden oluşmuşsun sen.
Onlar “yetti!” deyip Voltran’ı oluşturur gibi
Seni oluşturacaklar ya birgün,
O zaman sermayenin KingKong’ları,
O zaman sermayenin Godzilla’ları,
Titanik’le batıp da balığa yem olmazlarsa,
Dünyada, aynı anda zıplayan emekçilerin yarattığı depremle,
Yerle bir olacaklar ve
Yeni bir dünya kurulacak, yıkıntılar üstünde.

Ho Çi Min Kenti, Vietnam, 7 Mart 2010

Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Yapıcılarla Yıkıcılar: Şiirler 2010 [Builders and Destroyers: Poetry].