Gediz Şiiri - İsmail Şahin

Sen misin;
hatıralarımdan düşmeyen
o gizli,hüzünlü duygu.
Türkülerle gelen,
ağıtlarda kalan,
kimsesiz kimliksiz sevgi.

Kordon' da verdiğin sözleri güneşle,
gömdün mü sulara.
Bak takıldı yıllar,
deli Seyhan'ın kanadına!
Akıp gitti!
Bak yanıp gitti, Gediz!
Ağlıyor Seyhan, Dicle koyun koyuna.

Hala yaşar mısın,
yer içer misin;
' Taşın ve İnancın Şiiri' olan,
o tozlu topraklarda.

Dönsek dönebilir miyiz Gediz'e.
Yeniden yeşerebilir misin yağmurlarımda,
aşk diye döksem denizi üstüne.

Geçti biliyorum.
Sular akıp geçti.
Artık biz 'biz' olamayız;
zamanın ve mekanın hiç bir nehrinde.