Gederken Bırakma Şiiri - Veyis Veyis

Düşmüşüm yine park köşelerine,
Karanlıklarda kalanları yaşıyorum,
Şimdi başlar yağmurlarım,
Bir yalnız aşkın içerisinde kıvranıyorum.

Yorgun düşmüş sarhoş bedenim,
Çekilen çilelere dayandı bedenim,
Sevdiğimi yazıyorum boyalı banklara,
Yinede ağlıyorum gizlice,sana yazdıkça.

Yalnızlığımı yazıyorum ve haykırıyorum,
Soğuktan artık ellerim uyuştu,
Çıkıp geliyor hayalin karanlık dünyama,
Dünyamı zindan ediyor gidince,bilsen o yeter.

Sensizliğine yanıyorum yine,
Dolaşır oldum viran dağlarda,
Bazen açmamış çiçekleri görüyorum,
Bazen de dikenler arasında sürünür oldum.

Akan yaşlarla hayalini çiziyorum,
Çizdikçe yıldızlarla adını yazıyorum,
Sana ve seni yazdıkça yine yanıyorum,
Yanıyor bedenim kızıl alev topu.

Yangınlarını içkilerde soğutuyorum,
Soğuyan küllerimi savuruyorum,
Savurdukça ağlıyor ve yazıyorum,
Uçurumların kıyısında bırakma beni,bekliyorum.

Boş şişeleri duvarlara,yerlere vuruyorum,
Kırılmayanları göz yaşlarıyla dolduruyorum,
Üzerine yine bir dörtlük yazıyorum,
Onu da uçurumlardan atıyorum.

Yok olurken büyüyen hayalin,
Kendimi de uçurumlara bırakıyorum,
Seni sonsuzluklarda arıyorum,
Hayalin dolaşıyor derinliklerde.

Düşerken dallarına tutunuyorum,
Kırılıyor,o da bırakıyor beni,
Senin beni bıraktığın gibi,
Yine kayboldukça yok oluyorum sonsuzluklarında.

Ağlıyorum yine gizlice,karanlık köşelerde,
Yaşları sadece hayalin görüyor,
O da gülüp geçiyor,
O da kahpe feleğin oyununu oynuyor.

Patlamaya hazır bir yanardağ,
Sönmeyen bir aşk yangını,
Bir çölün susuz kuraklığı,
Bir zehrin acısı çöküyor içime,bırakınca beni.

Bırak artık yaklaşsın hayallerin,
Canlanan hayalin bırak gelsin,
Onların gözleri önünde çekerim tetiği,
Bir kurşunla parçalarım boş kalbi.

Sana son defa geliyorum,
Kaybolmuş umutlarla,yitirilmiş sevdalarla,
Damarımda son kalan asi damlalarla,
Yıkılan düşüncelerle,son defa geliyorum.

Yanımdasın,yanındayım,
Uçurumun kenarında,
Puslar ve pusular arasında,
Yanındayım,hadi at artık aşağıya beni.

Bırak parçalansın sarhoş bedenim,
Korkma kimseler göremez karanlıklarda,
Kimseler anlayamaz sarhoşu,
Kimse bilmiyor seni sevdiğimi.

Yine karanlık köşelerde yanıyorum,
Yazılanları şiir sanıyorlar,
Ben aşkın zehrini içen sevdamı,
Ben acıları,seni ve sensizliği yazıyorum.

Şafaklar söküyor yavaşça,
Tan yeri ağarıyor,
Nehirlerim buz tutuyor,
Yangınların küllerini seher rüzgarları savuruyor.

Hadi çek artık şu tetiği,
Bitsin artık,senin isteğin,
Kimseler anlamaz,göremezler,
Hadi çekte git artık.

Sevdanı da aldım yanıma,
Güneşlerim parlıyor anlımda,
Yıldızlar siliyor adını gök yüzünden,
Hadi perdelerimi kapat da git artık.

Git,giderken öldürdün beni,
Bırakma kurda kuşa yaralı kalbimi,
Bırakma sevda dolu bedenimi uluorta,
Aşkımı kimseler görmesin,göm de git artık.