Biliyor musun dostum
Öyle bir an olur ki
Hiçbir limanı görünmeyen okyanusun
Ortasındaki gemi gibi hissedersin kendini,
En ufak bir karartı dahi sana
Kara parçası sığınacak liman gibi gelir
Başını dayayacak bir diz
Saçını okşayacak bir el
Ve bakan anlamlı bir çift göz
Aramaya başlarsın
Ömrünün en derin uykusu
Tüm hayat boyu gördüğün
En dehşetli rüyadır bu
Birilerinin seni
Tokatlamasını beklersin
Ki uyanasın bu uykudan
Olmaz ne seni tokatlayan
Ne de rüyanı yorumlayan
Hayatın ta kendisidir yaşadığın
Ama bir türlü inanmak istemezsin
Çaresizliğin seni çağırdığında
Çoktan çözülmüştür dizlerinin bağı
Dikemez hiçbir terzi
Anlamaya başlarsın
Ağlamak sızlamak boşuna
Bunu anladığında
Hafif bir sis
Çoktan çökmüştür her iki gözüne
Berrak olan her şey buğuludur artık
Ne yapsan ne etsen
Geçtir vakit
Artık çok geç....
Kayıt Tarihi : 8.1.2006 15:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!