Sustu ruhumdaki düğün.
Bir darbe aldı ki beklenmedik, ansızın
Bahar neşesiyle çağlayan gürül gürül duygular
Oluverdi birden kapkara, düğüm düğüm.
Neden, ben bahardım,
Rüzgâr olmakta neden,
Kıran çiçekli dalları,
Hevese, neşeye durmuştur demeden.
Fırtına çıkarmak,
Tir tir titretmek içimdeki çocuğu,
Bu kıyım, bu yıkım da neden?
Bahardım,
Kelebeklerim havalanırdı
Kim bilir hangi cennet bahçelerinden,
Yıkık gönüllere umut taşıyan.
Bak, işte kar kış içinde kaldım.
Çöktü dallarım seslerinin yükünden.
Yine de geçtiğinde benden
Küstü ruhumdaki düğün.
Bir ömre sığabilecek ne kadar güzellik varsa bitirdim.
Şimdi cıvıltısını yitirmiş bir dereyim kederle akan,
O sonsuz, türkuaz rengi altında göğün.
Kayıt Tarihi : 12.12.2024 16:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gidene güle güle,
gelene hoş geldin deyin
Değerinizi bilmeyene
sizi tam sevmeyene
boşuna nefes tüketmeyin.
TÜM YORUMLAR (1)