Geçtim güneşten İbrahim gibi

Geçtim güneşten İbrahim gibi

Kadın da çiçekmiş bilmezdim
Kadın da bir güneşmiş
Geçtim güneşten İbrahim gibi

Adını duysam...diyorum
Çiçekli bahçe olurum
İnanın dostlar
O kadının
Adını duysam

Kadın da çiçekmiş
Kocaman bir kırk yıl oldu
Onu seveli
Bağrıma basalı
Ateş içeli kırk yıl oldu
Zorlu ve ağır
Korkulu ve acılı

Kadın da çiçekmiş
Ey kadın ellerin güneş
Evimde dolaşan
Sana aşk bir güneş

Kırk gül açtı-soldu gönlüm bir ümitle
Ey leylam
Sana aşk bir güneşmiş
Geçtim güneşten İbrahim gibi

Kadın da çiçekmiş
Bu gece de
Aklıma çivileniyor adın
çivilensin altın çivilerle
Güneşe kaptırma sana ait bu güzellik
Bahçeye benziyor alnın
Çiçeklere kaptırma sana aittir bu çiçeklik...
Ellerine ait bu mü'minlik
Sana eylül yok sen solmayan çiçeksin
Gözlerin göl senin
Kaşların ay aydınlığında
Sana aşk bir güneş

Kadın da çiçekmiş
Dünyada ayrılıktan başka ateş yok
Hangi çöldesin çölün belli değil
Aradım seni kırk yıl
Ne güneş ne ateş böyle yaktı beni kırk yıl
Ey leylam
Sana aşk bir güneşmiş

Kadın da çiçekmiş
Her seven vuslat için sever
Sana vuslat cennette mi
Kapalı çölün kapısı
Kapalı rüyaların kapısı
Sana vuslat cennette mi
Ey leylam

Kadın da çiçekmiş
Hayal miydin
Görüldün ve gittin
Gül müydün renk renk bülbül ettin kırk yıl
Ey leyla
Sana aşk bir güneş

Kadın da çiçekmiş
Ağlayın bana dostlar
Aşkı tattım
Ben bir mevsim biliyorum güz
Vuslatsız bir aşk yaşıyorum
Sana aşk bir güneş

Kadın da çiçekmiş
Bu aşk ömrümü sarıya boyadı
İnsafsızsın ey aşk gördüm seni
Düşürdün pençene avını tarih boyu
Zulmettin hep
Mecnun ferhat pençende can verdi aşk

Kadın da çiçekmiş
Ve bir tatlı söz yokmuş dilinde bu aşkın
Bir anlık vuslat bile hayal bana
Benim adım aşk...diyen ateş
Pençende gönlüm kan damlayan gül
Çok çektim senden ey aşk bir gül bile yokmuş elinde

Leylam
Adı kadın olan bir ay...oldun bana
Adı kadın olan bir güneş oldun bana...
Sana aşk bir güneş ey leylam