Nerede nefes alıyorsan ,orada yaşıyorum .
Asr -ı saadet devrisin bu kabimin. Seviyorum ..
Yüzün de ki kargaşa da yer seçip,
Gözlerin de o buram buram korkunun ,
Karşısına geçip ,izliyorum
Yaşamı ve ölümü.
Bu hazzı tarif edemem sana.
Teferruatı geçelim ,
Gözlerin yedi katmanın dışına atıyor beni .
Gök kara
Ortalıkta müthiş bir sessizlik.
Kim bile bilir di ?
Sessizliğin ve karanlığın o büyülü ihtişamını.
Kendinin bana ne kadar
Tesir ettiğini anlamıyorsun gibi
Her an sevindiren ,
Gülümseten bir şeysin.
Ne zaman çökse dünya başıma ,
Gökler darlasa beni ,
Severek arıtıyorum ruhumu.
Bil bakalım kimi?
Dünyanın en zor sorusu olsa gerek
Çünkü cevabı dup duru.
Engelsizlik yoruyor olmalı ellerini .
Lafzı aşk'in tanımı o ellerini
Ellerime yormak için
Mahzen -i derya dudağından
Anlatırsin umarim bana ,
Nükteli ervalarının yıkılan yanlarını.
Nerede nefes alıyorsan orada
Yaşıyorum.
Sanma bura da yaş alıp gidiyorum.
Nerede nefes alıyorsan ora da
Yaşıyorum.
Asr-ı saadetim,
Teferruata gerek var mı?
Seviyorum.
Zeynep Beşen
Kayıt Tarihi : 19.11.2019 03:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zaman dışı bir yoruma denk gelmişimdir.
TÜM YORUMLAR (1)