geçtiğin dereler
buz olmuştur görmeyeli
çalıları büyümüş
yolları düz olmuştur belki
doyumsuz güzelliği vardı
o yaylaların temiz havası
çiçekleri kuşları
yeşilliği güz olmuştur şimdi
unuttum nasıldır imdi
gönül yağmurları dindi
köyü köylüyü unuttum gayri
özlemi doldu günden güne
ah deli gönül anımsasan
o kıl çadır içinde
taş gibi yatıp kuş gibi kalktığın
çocukluğunu dünü
zehir solumazdın bu şehirde
kararmazdı duruluk bu nehirde
çoğalmazdı stres böylesi kahırda
buluşmaları kalmazdı tehirde
o mis kokulu başak güzelliğinde
köy kızları her biri nine olmuştur
oğlan çocukları da ak saçlı dede
beli bükülmüş soluk alabilse bari
2303101denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 23.3.2010 19:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!