“Önce, ipil ipil süzüldük sevgili’nin nazar penceresinden.
Sonra bir düştük ki, kalkamadık!
Öldük sanki!
Üzerlerimizi zemheri karanlık örttü
Mektuplar ve kağıtlar iki yüzlüydü
Kalem ve mürekkep saçlarını ördü
Özledim sesini ne olur konuş
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden, deniz mavisinden
Bana bir şarkı söyle
İçimde bir şey kımıldıyor
Devamını Oku
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden, deniz mavisinden
Bana bir şarkı söyle
İçimde bir şey kımıldıyor



