Geçti Reşat Beyden Afed-i Devran

Üstat bu gece demdeyim derince,
Yine bir mazi kapımı çaldı misafir bize.
Oturdum ortada bir sofra mevcut,
Dertleri bölüştük biri size biri bize.

Gökten ne bir elma düştü ne bir yıldız,
Uykular uzaklara gitti kaldım yalınız.
Ah! Dedem Korkut bir ülke kurdum,
Bütün Devletlerin biz Sultanıyız.

Pencerem karanlık, içim karanlık,
Bir şafak kadar bize uzak aydınlık,
Bari bir dert sırdaşı gönderse yaradan,
Ortalık yerde bekleyip dert paylaşırız.

Tahta kapı vurulur gece ikide tak tak,
Geldin mi sen bize kan kili ortak,
Aç demle o demli çaydan bardaklara,
Alkışlayalım gençliğimizi şak şak.

Sorma bu sabah olmayacak bugün,
Hastane köşesinde bir gariban vurulur,
Balkonlar pompalı silahlarla dolmuş,
Bir deli kurşundan bin gariban vurulur.

Sen yine gelme bize gelme ne olur,
Dışarıda darbe yapmış devlet yine,
Yakalarsa seni zindanlara götürür,
Bu ülke öyle demokrattır ki bilene,
Yüz senede yüzbir darbe kurulur.

Sonra sorarlar beni de senden,
Görmedim bilmiyorum tanımam de,
Her sual biraz ağır olur bu işkencede,
Her beden bu sualden sonra yorulur.

Adana da çapraz sokaklar arasındayım,
Bir yanım tutulmuş ağrır bir yanım,
Her yer sis her yer bulut ve sevmeler,
Parklarında garip sevgililer buluşur.

Bilmiyorum görmedim umrumda değil,
Geçti mi Reşat Beyden o afeti devran,
Bir Vali konağı uzağındayız destur,
Bir gurbete gidiş var bu Adana'dan.

Özdemir KOCA