geçti karşıma çattı kaşlarını
bir parmağını kaldırdı ve sallaya sallaya
dedi ki bana;
bunca kaya düşmüştü üstüne
sen yaralarına rağmen çıktın o kayaların altından
artık bastığın dala yaslandığın duvara
en mühimi göz yaşını sildiğin mendile dikkat et!
merak etme;
artık durduğum yeri çok iyi biliyorum
hangi dal sağlam hangisi çürük ayırabiliyorum
hayatımda gezinen dürbünlerin de niyetini biliyorum
sırtımı da yaslamıyorum duvarlara dik duruyorum
mendile gelince
evet hala çok ağlıyorum
ama artık mendil kullanmıyorum...
Kayıt Tarihi : 25.1.2014 19:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!