Konuşmayı bilmeyen çocuklar gibi kendimi anlatamadığım için ağlar dururum.
Gel de sen beni dinle gel de sen bana sırdaş ol be çorum.
Vazgeçmek zorundayım kendimden habersiz bırakma beni bu gece var ufak bir yolculuğum.
Dertlerim içki resimlerin ise mezesi böyleyim ben artık bunu bil gülüm bunu bil hayatın noktasını çoktan koydum.
Hayatın bana öğrettiklerinden birisi aşk acısına düşersen yolunu bulamazsın.
Geceler olur gündüzler olur unuttuğunu sanar akşam oldum mu gizli gizli ağlarsın.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta