Geçti Gitti Bitti İşte

Bir dağ başı gibi sivrilmiş yükseğin, ufkuyla kesişir
hiç bir zaman bakılmamış bu istikamet!
Göğüsleri söndüren siyaha zarar, adsız bir karanlık;
ayırırsa gözü mavisinden, dökülürse o
tanımsızlığa aklın her köşesinde, bu senin bittiğin andır!

Tesbihi bırak! Ne varmış ömrün imamesinde?
Her haltın bir taş ve kırkta biri ve üssü otuz üçle çarpılan
ve sonsuza girecek bir hesaptı bu.
Sen; zikrinde, fikrinde son satırında
sıfırdan küçük hesapları çok yaptın!
Gözünde yücelen o bakış, nefsinde dirilen bu korku
düzelmez bir yanlışın defterini dürecek.

Bu ardışık her yön ve çaprazı zamanın...
Bu yalıtkan göklerin iletken mavisi...
Bu ne politika, ne yasallığa giren bir tüzük...
Bir dağ başı gibi sivrilmiş yükseğin!
Bütün renkleri biçen ölüm kuşağı.
Sense karanlıklara gebe amil bir aptalsın!
Vaktiyle söndürdün bütün ışıkları.

Ne var gibi bir yüksek, ne yok gibi bir çukur!
Dümdüz bir hesap bu mikronla ölçülecek.
Sonsuz bir zamanlı ihtiraslar içinde hırsla gürleyerek:
Geçti. Gitti. Bitti işte!
Haydi çağla bakalım aynı hırsla!
Gelir mi yerine göklerin mavisi?