Geçti Gitti Şiiri - Şafak Kocabıçak

geçmişimi çıkardım heybemden,

geçmişte ki şehrim sustu,

göçmen kuşlar sustu,

ruhumun temyiz süresi doldu,

sen bilmedin hiç;

yalnız gözlerini düşündüğümde ağladığımı,

yaralarıma tuz basarken acı çektiğimi,

öylesine işte;

geçti… gitti…

dokunma şimdi şehrime!

hüzün sarar her yanımı...

uyuyan gülüşlerime,

bozulan yaşantıma,

musallat olma unutamadığım gözlerinle...

sen bilmedin hiç;

şehrimi terkettiğimde,

eksik şehirle arkadaş olduğumu,

birlikte ıslanamayacağımız yağmuru artık
sevemediğimi,

öylesine işte;

geçti… gitti…

aslında içtiğim tütünde bıraktım

acı sözlerimi...

bu yüzden sana;

beraber yaşlanamayacağımız

okunası, masum bir masal bıraktım…

sen bilmedin hiç;

sensizken yeni masalımda başıboş kaybolduğumu,

anlamsız kelimelerde boğulduğumu,

öylesine işte;

geçti…gitti…

“seni sevmek bir alışkanlıktı, geçmiş şehrimden geçti gitti”

9 Kasım 2018