Geçti Bor'un Pazarı Ağam

Neden huzuru çok görürsün bize mevlam?
Yüzümüz gülmeden mi geçecek bizde zaman?
El alem yar ile yarani ile ederken çifte bayram,
Neden gamdan, kavagadan başkası bize haram?

Hep gözyaşı, hep hasret mi düşer bizim payımıza?
Ne oldu huyumuza, ne oldu bizim necip soyumuza?
Sırtlanlar dalar, kuzgunlar konar oldu hep başımıza,
Ne günah işledik ki yetmişiki millet dalar oldu paçamıza?

Kimi gülerken yüzümüze, hançer sapler sırtımıza,
Kimi geçer başımıza, sayıp söğer atamıza,
Kimi gelir oyuna, çomak sokar kovanımıza,
Neden dostum kardaşım kasteder hep canımıza...

Yetim Hakkı korkma sen hep “Hakk”ı söyle,
Aldırma üç beşçakal ile çakır dikene,
“Yanlış hesap dönecektir elbet Bağdat’tan yine”
Zira Sine-i Millet açıktır ehli hizmet erlerine,
Kapalıdır bu imanlı sine asrın kör ile nankörlerie”

Sözüm hem meclisten içeriye, hem öteye,
Yarası olup durmadan gocunan kimseye,
“Ne söveni severiz biz, ne böleni,
Ne de darbeyi çekeriz gayri sineye,
Zira Geçti Bor’un pazarı çoktaaan ağam,
Al heybeni şimdi sür eşşeğini Niğde’ye...”

30 Aralık 2006, Bişkek