Ne kaybettiğini fark ettiğinde
Anlıyorsun...
İçindeki şehrin, ışıklarının
Neden bir bir kapandığını.
Ve kokusundan tanıyorsun
Cana susamış, yalnızlık korkularını.
İşitiyorsun işte,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Saadet, yolunda gidilen bir maksat değildir
korkunun şiddeti kadar güçlü maksadın ta
kendisidir. Yol biterse saadet öyle biter.
çünkü saadet aynı zamanda bir ömürdür.
ÇOK GÜZELDİ
TEBRİKLER SAYIN GENÇ
Maalesef.....
"Günün modası, buhran!"
...
Tadımız mı?
Yok!
Adımız mı?
Kimin işine yaradığına göre...
Ha var, ha yok!
...
Sokakları gezilemiyor ise özgürce
Korkusuz...
O şehrin nesini sever
Nasıl yaşar insan
Hele bir kadın!
Adı, sanı ne olursa olsun.....
Şiir sarstı Emine Hanım..
Yazacaklarımı sustum, maalesef...
Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta