Ne kaybettiğini fark ettiğinde
Anlıyorsun...
İçindeki şehrin, ışıklarının
Neden bir bir kapandığını.
Ve kokusundan tanıyorsun
Cana susamış, yalnızlık korkularını.
İşitiyorsun işte,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Saadet, yolunda gidilen bir maksat değildir
korkunun şiddeti kadar güçlü maksadın ta
kendisidir. Yol biterse saadet öyle biter.
çünkü saadet aynı zamanda bir ömürdür.
ÇOK GÜZELDİ
TEBRİKLER SAYIN GENÇ
Maalesef.....
"Günün modası, buhran!"
...
Tadımız mı?
Yok!
Adımız mı?
Kimin işine yaradığına göre...
Ha var, ha yok!
...
Sokakları gezilemiyor ise özgürce
Korkusuz...
O şehrin nesini sever
Nasıl yaşar insan
Hele bir kadın!
Adı, sanı ne olursa olsun.....
Şiir sarstı Emine Hanım..
Yazacaklarımı sustum, maalesef...
Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta