Bülbüldüm bir gülün terennümünde
Zayoldu bu hayat beyhude geçti
Özlemin ağıttı dilde her günde
Sanma ki bir lahzam asude geçti.
Aşk dolu yürekte yoktu masiva
Sendeydi bu derde umduğum deva
Gönlüme her zulmü görsen de reva
Bir ömür emrine amade geçti
Her çile sonsuza açmaz ki kucak
Bu devran elbette bir gün duracak
Ölüm soğuk bir son yahut çok sıcak
Dünyadan bir garip üftade geçti.
Ahmet GüllüceKayıt Tarihi : 5.11.2012 13:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Güllüce](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/05/gecti-59.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!