geçti,
bin yıllık çınarlar
dökülen yapraklar
yok olmuş her bir hayalin
bulut kadar beyazlığı
çekilmeyesi acıların
damla damla suladığı
unutulmuş derin vadilerde,
azıcık vefa ve sevgiden doğmuş
ince ruhlu o bin yıllık
dev çınarlar.
geçti.
arkamda yığınla hatırayla
ensemde esen sessiz meltem,
götürüp öldürdü,
gözün görmediği örtük köşelerde.
son gücümle çapaladığım
son damlamla suladığım
son bakışımla dağlandığım
ah nadide fırsatlarım!
geçti...
yenisi var mı
yok
geri gelir mi
yok
avunacağın oyuncak
yok
sarılacağın kucak
yok
çünkü;
geçti,
geçti,
geçti.
Kayıt Tarihi : 16.1.2009 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
geriye baktım. Ancak göreceklerime bir kalkan oluşturmayınca, her ahım deldi bağrımı. Ve damlayanlarla bu şiir çıktı işte.
KELİMELERİN ÇİZDİĞİ RESİM ANCAK BU KADAR OLABİLİRDİ....
GİRİŞ MUHTEŞEM...İÇERİK DESEN ÖYLE...VE SON VURUŞ....
BU ŞİİRDE YAZARIN DURUŞUDA ALKIŞLANIR ASLINDA.....BİRAZ TESELLİ EŞLİĞİNDE..
KUTLAR SEVGİLER SUNARIM...
TÜM YORUMLAR (3)