bir tren geçti mutad tıkırtılarla
somurtan yolcular
boş gözlerle kaybolan umutlarını arıyorlardı
bıkkınlığı vardı üzerlerinde şehrin
gökyüzünde isten akbabalar uçuşurken
kuzular otluyordu yeşil çayırlarda
beyinlerinin bir köşesinde
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta