Geçti Şiiri - Yaşar Güçlü

bir tren geçti mutad tıkırtılarla
somurtan yolcular
boş gözlerle kaybolan umutlarını arıyorlardı
bıkkınlığı vardı üzerlerinde şehrin
gökyüzünde isten akbabalar uçuşurken
kuzular otluyordu yeşil çayırlarda
beyinlerinin bir köşesinde
doldurdular şehrin dumanını ciğerlerine
kayboldu bir parçası hayatımın

bir otomobil vınladı
tozları savurarak yüzüme
canavar düdüğünü çaldı
beynimin her hücresini ayaklandırmak istercesine
kaldırımlara da sahip olmak istiyordu
sürdü beni duvar diplerine
“çekil be adam” dercesine
yüreğimden bir şeyler kopardı

bir çocuk geçti sırtında çanta
elinde resim dosyası
okuldan geliyordu
dershaneye devam ediyordu
belli ki akşamları
yüzünün süzgünlüğünden okunuyordu yorgunluğu
saklambaca, körebeye, birdirbire özlemi vardı
oyuncaklarla oynuyordu rüyalarında
çocukluğumdan bir şeyler eksildi

bir martı geçti tepemden
denizi yaladı ayakları
ve birden yükseldi iğrenircesine
insanların kiriyle lekelenmiş denizden
çığlık çığlığa uçtu
güneşin ışıklarına
dünyamdan bir şeyler götürdü