nakış nakış işledim soğuk duvara
çizgiğim çizgiler yüzleri geçti
birtek bendim işsiz aylak avara
sustuklarım sustu sözleri geçti
gülmedi bir türlü felek bahtıma
kimse gelip konmadı gönül tahtıma
eremeden mürüvvet ve saltanata
yandı gönül narda közleri geçti
heyhat dedim saçımı başımı yolup
narı ateşinde pervane olup
rüzgarın önünde kuru dal olup
yaşanmadan baharım güzleri geçti
çıktık sevda denen yola baş koyduk
kuru soğan ekmek yedik aş koyduk
yar yoktu bağrımıza kara taş koyduk
ettiğimiz dualar cüzleri geçti
yanan sine içinde göründü hiçlik
beyhude yaşandı tükendi gençlik
kurudu göz pınarlar tükendi ilik
ceset oldu bedense bizleri geçti
Kayıt Tarihi : 21.1.2020 14:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Turgut](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/21/gecti-2-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!