Geçte olsa! Şiiri - Mustafa Cilasun

Maalesef
Anladım ki alışacağım sensizliğe
İçimden her geçen gün hicranım nüksetse

Vaktinde
Duyduğum ezanlar akıbeti bildirse
Çekileceğim sessizliğime, şimdi kederimle

Nazarımda
Şu gördüğüm mezarlar neler anlatır
Elan hissettiğim bedbin canımı korkuturlar

Muhlis
Topraklar haykırır hali merak kuşatır
Bilinmez aşk kimlerin sinesinde saklı tufandır

Ey Hak
Kapındayım yalnız kalbimi anlayansın
Can içinde alınan nefesin sahibi olan yegânesin

Evet sen
Kalplerin sevgilisi yalnız hâkimisin
Sen aşkın tarifisin, güzelliği halk eden sevgilisin

Bu halim
Nefsimin bir delaletiyse sen kurut gitsin
Sevdalar içinde yangınlığıma sen neyi lütfedersin

Kalmadı
Halim artık sefilim nedenim mi nefsim
Oldum bir divane herkesin dilinde ben bir acizim

Neyleyim
Hangi adreste kiminle meşveret edeyim
Kalbi hederliğim, canansız halim, aşksız nefesim

Yalnız
Beyhude âdemin, idrakten azade miyim
Ben kimim, hiçliğinde nefeslenen zadeyi çareyim

Gıpta ederim
Sürura hasreti yıllarca çeken bencileyim
Bedbinliğim enaniyetim, her an öncelediğim vehmim

Kime ne deyim
Marazlarda çıkmaz bir lekeyi divaneyim
Affı mağfireti umut ederim, halk edeni bilirim acizim