Geçseydi Tüm Yaşamım, Gül Gibi Huzurunda...

Geçseydi tüm yaşamım gül gibi huzurunda
Dünya yanıp batsada kimin ki umurunda
Gönlü okşayan yürek aksa aşk’ın nurunda
Durulmaz olur şevkten ölünse hak yolunda
Ben sana demedim mi dert taşırsın kolunda

Aşk’a aç ve susuzken hicran için de oğdun
Parçaladın kalbimi haset ipiyle boğdun
Felek sille dokatken niye yanım da yoğdun
Aşk’la yanmış tenimi kezzap içinde yuğdun
Ben sana demedim mi özünde boğulursun

Etme bulma dünyası yol yakınken dön geri
Bu gidişinle de sen süpürürsün yerleri
Hor beğenmişliğinle bezdirirsin erleri
Hasetin bindi sırta sen giydirdin eğeri
Ben sana demedim mi güdersin develeri

Tüm gelecek yok oldu şimdi kim ödeyecek
Mundar ettin maziyi kalmadı söyleyecek
Beyaz pancurlu evde kim od’u tüttürecek
Çığlık içinde yandım şimdi kim söndürecek
Ben sana demedim mi seni kin öldürecek

Vardır her şeyde bedel ödetir düşünmeden
Sana verilen emek yakar seni sönmeden
Sildirdin tüm izleri közde kaldın bilmeden
Hak yola girdim artık ıslah etsin ölmeden
Ben sana demedim mi bendim seni sen eden…