Geçmiyor Halâ Şiiri - Şükrü Metin

Uzun zaman oldu ayrı kalalı
Kalbim sevdiğinden geçmiyor halâ
O kendine başka bir yâr bulalı
Gözlerim ışıltı saçmıyor halâ

Ayrı kaldım goncasında gülünde
Nöbet tuttum nazlı yârin yolunda
Soldum sarardım da hasret çölünde
Gönül bir yudum su içmiyor halâ

Körpecik yaşımda tutuldum aşka
Kaptırdım kendimi hayâle meşke
Mevsim mi bir başka ay mı bir başka?
Bahar geçti güller açmıyor halâ

Bakışı aklımı kalbimi çaldı
Geriye et,kemik bir beden kaldı
Gönül kuşum ayrı âlema daldı
Kanat çırpar durur uçmuyor halâ

Huysuzluğu kendisine yer etti
Hasretlik ateşi beni eritti
Yıllar yılı inat etti diretti
Yüreği kapalı açmıyor halâ

Metin-iyim derki kendi halinde
Söyledikçe sitem düşer dilinde
İki yüzlü vefasızın elinde
Hürmet eder durur kaçmıyor halâ