Geçmiyor Günler 2 Şiiri - Mehmet Yücel

Kimi çok savaştım kimi de susutum.
Ahvalim bilesin geçmiyor günler.
Sitemler eyledim, ahuzar kustum.
Olmazsa nefesin geçmiyor günler.

Sabah olsun diye geceyi vurdum.
Sahra ortasında çaresiz durdum.
Bana yakışmayan hayaller kurdum.
Gelmeyince sesin geçmiyor günler.

Mapusta değilim güya özgürüm.
Yanan ateş gibi kızgınım gürüm.
Dünya ne yandadır ben nasıl körüm.
Hiçe döndüm kesin geçmiyor günler.

Gerçek tohumuyla umutlar ektim.
Kış oldum ömrümü ayaza çektim.
Damla damla düştüm yine biriktim.
Sağır mısın nesin geçmiyor günler.

Yücel gün yıl olmuş nasıl geçecek.
Emir haktan ise gelen göçecek
Yalanlar Fil gibi doğrular böcek.
Kim ne derse desin geçmiyor günler.