Geçmiyor Geceler Şiiri - Ömer Ergören

Geçmiyor geceler…
Dağdağasında büyüdüm yokluğun.
Vurmamıştı bu kadar durgunluğun! ..
Geçmiyor, geçmiyor geceler…

Neredesin gönlümün sızısı?
Yalnızlığın pervasızlığında kaldım hep,
Ahlara karıştı alın yazısı,
Geçmiyor, geçmiyor geceler…

Bir tutan olsa elimden benim,
Alsa yalnızlığımı hepten,
Dindirse içimdeki sızıyı,
Geçmiyor, geçmiyor geceler…

Oysa ki neydim ben! ..
Gecelere güneş yetiştirendim,
Sevgisizlere sevgi,
Korkulara cesaret ve kendimi…

Nerede bilmiyorum kendi sesim.
Biryerlerdeysen çık gel,
Bırakma ellerimi, sovusun,
Geçmiyor, geçmiyor geceler..