Biraz konuşmalıyız.
Sana ne zaman aşık olduğumu bilmiyorum. Ama bu durumdan memnundum. Resmine bakarken kalbimin çarpmasından, senden gelen mesajı okurken gözlerimin parlamasından, sesini duyarken içimde oluşan heyecandan, 'iyi geceler' içerikli mesajınla iyi geçen gecelerden memnundum.
Gülüşünden bahsedecek olursak, tek kelimeyle mutluluktu.
Biliyorum benimle olma olasılığın yok. Bana kızabilirsinde. ben kalbine söz geçiremeyen biriyim. Zaten bir noktadan sonra artık olmayacaksın, biliyorum. buna alışacağım mecburiyetide nefes almamı zorlaştırıyor. Oysa ne çok isterdim ellerindeki sıcaklığı hissetmeyi.. Sen yine de uzaktan bir selam yolla, benim burda içim ısınır.
İçim demişken..
İçimde bir burukluk.. geçer sanıyorum ama geçmiyor. Başka şeylere odaklanıyorum, bir şarkı çalıyor seni hatırlatan, geçmiyor. Aklıma getirmemeye çalışıyorum, alışıyorum galiba diyorum. sonra bir filmde imkansızı oynayan karaktere rastlıyorum, seni hatırlatıyor, geçmiyor. Başka biriyle olduğun düşüncesine kapılıyorum, boğazım kuruyor, yutkunamıyorum, geçmiyor. Mutlu çiftleri görüyorum, başını omzuna yaslamış, "keşke bizde" diyorum, geçmiyor. Bu yaptığım olmaz diyorum, silip atmak istiyorum, duygularım ağır basıyor, geçmiyor. Radyoda "sevipte kavuşamayanlara" diye şarkı armağan ediliyor, aklıma geliyorsun, gelirken dağıtıyorsun, içim acıyor, geçmiyor. Sana bir kez olsun sarılamadım, kokunu hissedemedim, içimde kaldı, kalbim kırıldı, geçmiyor.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta