Yaşım yedi..
Okula başlayacağım..
Bir tren savuruyor kara islerini.
Yazıyor talihi gökyüzüne
Edirne'den Ardahan’a, Kars'a…
Ağlarken Trakya….. Akarken Meriç, sınırlar da..!
Yolcusu benlerle….
Üç gün üç gece..
Dağlar, dağ doğurdu,, Kızılırmak seyretti…
Yıldızlar ve ay tanıklığında…
Her durakta yüzü unutulan,
Her tren çığlığıyla sesleri yiten bedenler...
Yarıyor havayı lokomotif.. yaralıyor geçmişi..
Geçmiş dediğin nedir ki..
Toplamı yedi yıl....
Toplamı sevgi..
Toplamı sıcaklık ve güven..
Eksilenler le geleceğe katmerlenen benler….
Yaşım yedi.. gözlerimde korku..
Kulaklarımda metal sesleri…
Kader, sahibine belli eder mi kendini.?
Katarlanır yükler.. pay hep gurbetler.. hep özlemler..
Ömür dediğin trende yolculuklar gibi …
Raylarda asılı kalan görüntüler
Üstünden metal yığınlar geçer…
Hayat dediğin son durak ta,
Son tren sesleri eşliğin de biter
Kayıt Tarihi : 22.7.2008 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Katarlanır yükler.. pay hep gurbetler.. hep özlemler..
Ömür dediğin trende yolculuklar gibi …
Raylarda asılı kalan görüntüler
Üstünden metal yığınlar geçer…
Hayat dediğin son durak ta,
Son tren sesleri eşliğin de biter
hayat dediğin son durakta son tren sesleri eşilğinde biter
okurken kendini bulmayan insan yoktur sanırım bu dizelerde geçmiş gelecek hepsi bir nefesten ibaret yüküyle çilesiyle gurbetiyle iyliğiyle kötülüğüyle
kutlarım öğretmenim saygılarımla
Katarlanır yükler.. pay hep gurbetler.. hep özlemler..
Ömür dediğin trende yolculuklar gibi …
Raylarda asılı kalan görüntüler
Üstünden metal yığınlar geçer…
Hayat dediğin son durak ta,
Son tren sesleri eşliğin de biter
TÜM YORUMLAR (8)