Geçmişten Gelen Şiiri - Ali Osman Akca

Ta geçmişimden kalkıp geldin günüme;
Yolumu kestin.
Nasıl yeşermeye çabalayan bir ağacın,
Kayması gibi altından toprağının:
Nasıl özgürce dolaşırken,
Birden bir ağa takılır ya balık,
İşte öylesi bir şey şaşkınlığım;
İşte bu yüzdendir
Gözlerime değmesi çırpınışının.

Sessiz ve mavili bir denizken ben,
Yüzyıllar sonra patlak veren bir volkan oldun
sen
dağıldı lavların önce bedenimde
Sonra, ellerimde duydum sıcağını.
Sandım ki –biliyorum- hala unutmadım;
Sandım ki, seviyorum seni, ilk göz ağrım.

Biliyorum, bir şeyler var sana çeken beni
Yarım kalmış bir elmanın tadı ağzımda,
Eksik yaşantıların hüznü
Uyur yüreğimde.

Ama öyle de olsa, yıllar geçti aradan
Ve zaman,
Bir bıçak gibi kazıdı adlarımızı
Ağacından.

Adsız iki sevgiliydik, tutkuyla seven
Kahkahalar koşardı yüzlerimizde
Bir başkaldırmaydık belki de
Günü okşayan ellerimizle.

Oysa çok zaman geçti aradan;
Ve eskimesi gibi her yeni olanın,
Yıprandı duydular belleğimizde.

İşte sevgili, yıllar geçti aradan
Ve zaman,
Bir bıçak gibi kazıdı adlarımızı
Ağacından.