Geçmişten Gelen Şiiri - Hayat Aktaş

GEÇMİŞTEN GELEN

Ne sana sitem edeceğim bugün
Ne de çoktan küllenmiş bir ateşi
Harlamaya körük olacağım
Bunun için çok geç olduğunu
ikimiz de iyi bilİyoruz
Sen,sana çizilmiş yolun mutlu yolcusu
Bense kayıplarımın yaralarını
sarmakla meşgul bir hayat yorgunu.
Benimkisi olsa olsa
Hiç mahkumu olmayacak
bir geçmişin mahkemesi.
Bilmelisin ki,
Beklediğin yerde dursan mutlaka gelirdim
Beklendiğimi bilsem
Zaten koşarak gelirdim
Bilemezdim,
Nerden bilirdim.
O zamanlar gönül tahtında
yer yapmış bir sultanın var diye,
içim aksa da sana hafiften
Sol yanım pır pır yapsa da seni görünce
Yüreğimin sesini susturmayı
Boynumun borcu bildim.
Gözlerinin içine bakmayı bile
Seni ondan çalarım korkusuyla
Büyük bir kabahat saydım.
Gönlünün sultanıyla mı değil mi
Bilmiyorum ama,
sen gittin buralardan ve
ben kaldım kendi hayat yolculuğumla başbaşa.
İçinde yer bulamayacağım bir yüreğin
Umutsuz bekçisi olmamak adına
Başka limanlara doğru yelken açtım,
Sonunda bir hain koyda demir attım.
Çok seneler geçmiş olsa da üzerinden
Zannetme ben seni unuttum
Bazen, pişmanlıkların doruk yaptığı
Uykusuz bir gecenin en kahreden saatinde
Bazen de elde kalmış resimlere
baktığım bir ölü zaman diliminde.
Tatlı bir gençlik anısı olarak
Taa ki sen beni şimdi bulana kadar
Hayat AKTAŞ
15.06.2011
MANİSA