Geçmişten Geleceğe

Bizim eller yediveren gibidir
Verdikçe çoğalır zenginlikleri
Hem mertliği gördü, hem hıyaneti
Yakıldı, yıkıldı, yine ölmedi

Bu memleket erenler memleketi
Ne yiğitler yetişti bu ocakta
Ahmet Yesevi'den destur aldılar
Hünkar Hacı Bektaşla yoldaş oldular
Bir ayagı Nilde, biri Tunada
Üç kıtada at sürdü, nam saldılar
Kimi Estergona dikti sancağı
Kimisi can verdi kızgın çöllerde
Adları; Hüseyin, Mehmet, Memişti
Daha bıyıkları terlememişti

İşte öyle olmuş cihan harbinde
Dedem Hasan Hafız, kardeşi Ömer
Gün buğündür demiş, tüfek çatmışlar
Yürümüşler, ardına bakmamışlar
Oğul demiş, yanmış, dövünmüş ana
Umutları olmuş, dönen her asker
Gelen kara tren, çalan kampana
Ne gidenler gelmiş, ne künyeleri
Yaşanmış ne varsa acıdan yana
Beklemiş yıllarca Emine ninem
Beklemiş yolları her gün, her gece
Açıkmış gözleri, ölmüş öylece

Çocugum kulak ver, tanı atanı
Masal değildir ha, bu anlattığım
Düşmanını tanı, dostunu tanı
Tanı da; canından yeğ tut vatanı
Seninle yol bulacak ümitlerim
Varım yoğum sensin, seni beklerim