Çocukluğum İstanbuldu benim.
Kumdan kaleler yapardık Yeşilköy Sahilinde.
Fayton sefalarımıza da diyecek yoktu hani...
Ne mevsimler yaşadım ben bu şehirde...
Yeri geldi kumdan kaleler kardanadamları seyreyledi,
Kimi zamansa İstanbul yeni açan bir tomurcuk oldu;
Leylak koktu, reçellik gül kıvamındaydı tadı.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
