Bir yaprağın dökülmesinde saklı bütün hikaye, Dalı terk eden, rüzgara boyun eğen.
Zaman, bir ipe dolanmış düğüm gibi, çözmek mi zor, yoksa bırakıp gitmek mi?
Gökyüzü gri, ne maviye uzanıyor ne geceye.
Bir kuş, kanadını kırarak uçar,
Ulaşmak için bir yere değil,
Yalnızca var olmak için.
Ardımızda bıraktığımız izler,
Suya yazılan harfler gibi,
Silinir, oluşur.
Kim hatırlar bir dalganın son çırpınışını?
Gözlerim bir pencereden bakar,
Ama dışarıyası içeriden daha uzakta.
Bir ağırlık, adı konmamış,
Beni yere değil, boşluğa çeker.
Ve bilirim, her cümle bir suskunluğa döner,
Her ses bir yansımaya,
Her hayat bir unutuluşa.
Kayıt Tarihi : 15.12.2024 19:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!